Nawigacja

Aktualności

Złożenie kwiatów na grobie Stanisława Kiałki (1911–1980) – ps. „Bolesław”, „Drzewica” – Wrocław, 29 maja 2020

29 maja, w przeddzień 40. rocznicy śmierci Stanisława Kiałki, na grobie tego zasłużonego wrocławianina złożono wiązanki kwiatów. Stanisław Kiałka (1911–1980) – ps. „Bolesław”, „Drzewica”, żołnierz Września, oficer Armii Krajowej, więzień Workuty, po II wojnie światowej rozpracowywany przez wrocławską SB. Ma ogromne zasługi w gromadzeniu wspomnień kolegów i koleżanek z czasów wojny dotyczących dziejów Okręgu Wilno AK, które zostały przekazane Ossolineum.

Stanisław Kiałka (1911–1980) – ps. „Bolesław”, „Drzewica”, żołnierz Września, oficer Armii Krajowej, więzień Workuty. Żołnierz Okręgu Wilno ZWZ-AK, twórca komórek legalizacji, kwatermistrzowskiej i łączności Komendy Okręgu, adiutant ppłk. Aleksandra Krzyżanowskiego. Podporucznik czasu wojny. Zaangażowany w szereg działań okręgu, od szkoleń młodszych dowódców, przez zainicjowanie i kierowanie akcją „N” na Wileńszczyźnie, po porządkowanie spraw finansowych. Jak wspomina kpt. Zofia Dąb-Biernacka „Zosia” (szefowa oddziału łączności konspiracyjnej Komendy Okręgu Wilno) „Kiałka był wszędzie. Gdzie się człowiek tylko nie dotknął, zawsze okazywało się, że zaangażowany w tę działalność był też »Bolesław«”. Skazany na 15 lat katorgi, skróconej później do 11 lat, które spędził na Workucie. Podtrzymywał ducha wśród polskich łagierników, w obozie zaczął malować i rzeźbić, m.in. ozdabiał baraki więźniów.

Po powrocie do kraju, w grudniu 1956 r., osiedlił się we Wrocławiu, gdzie do przejścia na emeryturę w 1976 r. pracował w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych jako nauczyciel zawodu w specjalności sztukatorskiej. Współrealizował liczne pomniki na Dolnym Śląsku. Ma ogromne zasługi w gromadzeniu wspomnień kolegów i koleżanek z czasów wojny. Pisał listy z prośbami o przekazywanie dokumentów, relacji i opracowań dotyczących dziejów Okręgu Wilno AK. Wszystkie one wzbogaciły zbiory wrocławskiego Ossolineum. Rozpracowywany przez SB, założono mu podsłuch w mieszkaniu, kontrolowano korespondencję. Z powodu swojej niezłomnej postawy miał trudności w pracy.

Zmarł we Wrocławiu 30 maja 1980 r.

Jego grób, w zeszłym roku, został uhonorowany w ramach projektu OCALAMY prowadzonego przez Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN we Wrocławiu i Dolnośląski Urząd Wojewódzki.  

Uroczystość odbyła się na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu w obecności żony – Wandy Kiałki. Kwiaty złożyli: Jarosław Kresa – wicewojewoda dolnośląski, Wojciech Trębacz – naczelnik OBUWiM IPN we Wrocławiu oraz płk Artur Barański – Dowódca 16 Dolnośląskiej Brygady Obrony Terytorialnej.

do góry