Od 20 kwietnia do 6 maja br. w Liceum Ogólnokształcącym nr XVII im. Agnieszki Osieckiej we Wrocławiu (ul. Tęczowa 60) eksponowana będzie wystawa krakowskiego oddziału IPN – „Wielki Głód na Ukrainie 1932–1933”.
Wystawa ma na celu przybliżenie polskiej opinii publicznej nieznanych dotąd archiwalnych dokumentów dotyczących Wielkiego Głodu na Ukrainie oraz uznanie przez międzynarodową społeczność wydarzeń z lat 1932–1933 za jedną z najbardziej okrutnych zbrodni popełnionych w XX wieku w Europie.
Wielki Głód był faktycznie
ludobójstwem dokonanym na narodzie ukraińskim. Przez cały czas jego trwania
oficjalnie utrzymywano, że „żadnego głodu nie było”, a propaganda sowiecka
nieustannie głosiła, jak to „wspaniale” żyje się kołchoźnikom i uczciwie
pracującym chłopom w państwie sowieckim. Kiedy dziesiątki tysięcy ludzi
umierały z głodu, sowieci wysyłali na wieś zespoły muzyczne i teatralne, jak
podkreślano – dla „ukulturalnienia chłopów”. W kinach pokazywano kołchoźnikom
filmy, których najczęstszym motywem przewodnim było wykonanie dyrektywy Stalina
o „uczynieniu wszystkich kołchoźników zamożnymi” oraz „ukazanie olbrzymich
zdobyczy socjalizmu”. W każdej gazecie sowieckiej z tamtego okresu można
znaleźć teksty na temat „dostatniego życia kołchozowego”. Propagandzie
sowieckiej przysłużyli się także niektórzy sympatycy ZSRS – dziennikarze
(Walter Duranty), politycy (francuski premier Edouard Herriot), pisarze (noblista
George Bernard Shaw), którzy byli na Ukrainie w okresie trwania Wielkiego
Głodu, a następnie publicznie głosili rzekome szczęście i dostatek.
Podczas Wielkiego Głodu na Ukrainie zmarło co najmniej 3,5 mln osób. Głód z lat
1932–1933 nie nastąpił na skutek kataklizmu, lecz był konsekwencją decyzji
Józefa Stalina i działań sowietów. Komuniści nigdy nie przyznali się do jego
wywołania ani istnienia. Odmawiali konsekwentnie przyjęcia pomocy z zagranicy –
zarówno od organizacji ukraińskich, jak i międzynarodowych. Skądinąd większość
państw zachodnioeuropejskich chciała zachować jak najlepsze stosunki z ZSRS ze
względów gospodarczych. Głód uznawano na ogół za wewnętrzną sprawę imperium
sowieckiego.
Wystawa będzie dostępna dla zwiedzających w godzinach otwarcia szkoły.