E-Księgarnia
Nowy, pomnikowy nagrobek powstał wysiłkiem osób zorganizowanych w Grupie Rekonstrukcji Historycznej 58 pułku piechoty (4 pułku strzelców wielkopolskich). Celem spotkania było ocalenie pamięci bohatera walk o wolność i niepodległość Polski. Uroczystość poprowadzili, przy asyście kompanii honorowej 22. Karpackiego Batalionu Piechoty Górskiej z Kłodzka, wicewojewoda dolnośląski Jarosław Kresa i naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN we Wrocławiu Wojciech Trębacz. Obecni byli wnukowie, wnuczki i prawnuczka Emila Naganowskiego, reprezentanci Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej okręg Wrocław-Psie Pole i mieszkańcy Dzierżoniowa.
Emil Johann po 1945 roku Naganowski, ur. 18 kwietnia 1893 r. w Rzęśnie Polskiej k. Lwowa, gdzie ukończył szkołę powszechną. W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich, służąc
w I. Brygadzie, z którą przeszedł cały szlak bojowy do listopada 1915 roku, kiedy to został ranny w boju pod Kamieniuchą. Na wiosnę 1916 roku powrócił do służby, lecz został przeniesiony do II. Brygady Legionów. Brał udział w bitwie pod Rarańczą, w następstwie której został internowany w obozie w węgierskim Huszt. W odrodzonym Wojsku Polskim służył od 1 listopada 1918 roku. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w szeregach 6. Pułku Ułanów. Po wojnie pozostał żołnierzem zawodowym. W uzasadnieniu odznaczenia Brązowym Krzyżem Zasługi z 1936 roku możemy zapoznać się z jego charakterystyką spisaną przez dowódcę 6. Pułku Ułanów Kaniowskich majora Gilewskiego: Nadzwyczaj sumienny i pracowity podoficer, który jako starszy majster podkuwacz, dzięki swej pracowitości i sumienności – zasługuje na to odznaczenie. Z wnioskiem dowódcy pułku zgodził się wówczas dowódca Podolskiej Brygady Kawalerii, generał Juliusz Kleeberg. Emil Johann Naganowski był odznaczony m.in. Krzyżem Niepodległości, Medalem za Wojnę 1918-1921, Medalem za Długoletnią Służbę oraz Brązowym Krzyżem Zasługi. Zmarł w 1972 roku w Dzierżoniowie.