Instytut Pamięci Narodowej Projekt „Ocalamy” – Oława, 27 września 2022 - Aktualności -

Nie było to pierwsze spotkanie na tej nekropolii w ramach projektu realizowanego przez Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN we Wrocławiu we współpracy z Dolnośląskim Urzędem Wojewódzkim. Wcześniej uhonorowano mogiły Klemensa Panasiuka, Witolda Ostiadela, Józefa Jakubowicza, Jana Jaworskiego oraz symboliczne groby policjantów polskich zamordowanych przez sowietów na Kresach Wschodnich. Tym razem spotkaliśmy przy grobie Henryka Krantza. Była to inicjatywa władz lokalnych i oławskiej Fundacji „Ku Korzeniom”, dzięki której w 2020 roku ustawiono nowy nagrobek żołnierza Armii Krajowej.

W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego, samorządów powiatu oławskiego, organizacji patriotycznych, w tym lokalnego Ośrodka Edukacji Historycznej „Ogniwo” i Stowarzyszenia „Jednostka Sokołów”. Spotkanie prowadził Przemysław Mandela, pracownik OBUWiM. Głos zabrali: Damian Mrozek w imieniu Wojewody Dolnośląskiego, Tomasz Frischmann – burmistrz Oławy, Tomasz Rożniatowski z fundacji „Ku Korzeniom”. W imieniu IPN wystąpił Wojciech Trębacz – naczelnik OBUWiM, który podkreślił, ze spotykamy się w chwili szczególnej, w Dniu Polskiego Państwa Podziemnego, fenomenu dzięki któremu udało się przetrwać państwu i narodowi polskiemu w czasie wielkiej próby jakim była agresja niemiecka i sowiecka. Jest to miejsce bardzo odpowiednie, gdyż właśnie Henryk Krantz był jednym z setek tysięcy żołnierzy sił zbrojnych Państwa Podziemnego.

***

Henryk Wojciech Krantz, urodzony 19 maja 1921 r. w Warszawie. W konspiracji od sierpnia 1943 roku – Okręg Warszawski Armii Krajowej, I Obwód „Radwan”. W czasie Powstania Warszawskiego żołnierz zgrupowania AK „Gurt” o ps. „Robur II”. IV Zgrupowanie Armii Krajowej „Gurt” brało udział w walkach w Śródmieściu-Północ. Nazwa zgrupowania pochodzi od pseudonimu dowódcy kpt. Kazimierza Czapli. 23 września 1944 zostało przekształcone w 3 batalion 15 Pułku Piechoty „Wilków” AK. Po Powstaniu w niewoli niemieckiej w Stalagu 344 Lamsdorf, następnie osadzony w Oflagu VII A Murnau. Po wojnie mieszkał w Jelczu-Laskowicach na Dolnym Śląsku. W latach 50-tych aresztowany przez UB i osadzony w więzieniu na 3 lata. Po wyjściu pracował jako robotnik w fabryce w Jelczu. Zmarł 18 stycznia 1975 r., pochowany na cmentarzu w Oławie. Jego grób został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, nr ewidencyjny 786.