E-KsięgarniaWystawa podzielona została na cztery części, które pokazują społeczny sprzeciw w różnych jego wymiarach i latach:
- „Wojna” (1981–1983),
- „Trwanie” (1986–1988),
- „Zabawa” (1987–1989),
- „Ostatki” (1988–1989).
Oddajmy głos Teresie Lis i Tomaszowi Przedpełskiemu, którzy tak napisali we wstępie do katalogu wystawy:
„Chodźcie z nami”, tak w latach 1981–1989 skandowali zarówno do przechodniów, jak i funkcjonariuszy milicji uczestnicy solidarnościowych manifestacji ulicznych w całym kraju. W tej mierze Wrocław niczym nie różnił się od innych miast. Jednakże na tle wydarzeń ówczesnych lat nasze miasto jawi się jako miejsce szczególne.
Zwane „Twierdzą Wrocław” lub „Twierdzą Solidarności” stanowi jeden z najsilniejszych w Polsce ośrodków antykomunistycznej opozycji. To właśnie w tamtych latach, szczególnie po wprowadzeniu stanu wojennego, rodzi się legenda Wrocławia jako miasta niepokornego, legenda personifikowana najczęściej w osobach solidarnościowych przywódców: Władysława Frasyniuka, Piotra Bednarza czy Józefa Piniora. Ale także Kornela Morawieckiego, Solidarności Walczącej, największej podziemnej organizacji niepodległościowej, a jednocześnie najbardziej zwalczanego przez władze ugrupowania opozycyjnego, którego przywódca był najdłużej ukrywającym się działaczem tamtych lat. To we Wrocławiu powstają inicjatywy niespotykane w polskim krajobrazie politycznym. Solidarność Polsko-Czechosłowacka przerzuca przez zieloną granicę zakazaną literaturę, spotyka się z czeskimi i słowackimi dysydentami. Często też występuje w ich obronie, organizując pomoc materialną. To w stolicy Dolnego Śląska działa Pomarańczowa Alternatywa, organizator ulicznych happeningów, która swoimi akcjami powodowała ośmieszenie i sprowadzenie do absurdu rzeczywistość schyłkowego PRL. To tutaj tworzy się również jedyna w kraju Niezależna Agencja Fotograficzna Dementi, dokumentująca najważniejsze wydarzenia polityczne i społeczne miasta. Także w naszym mieście niezwykle prężenie działa Niezależne Zrzeszenie Studentów, Ruch „Wolność i Pokój” oraz wiele innych, pomniejszych organizacji opozycyjnych.
Jak pisał Paweł Smoleński, wówczas dziennikarz prasy drugiego obiegu, ukrywający się pod pseudonimem Tomasz Jerz, nasze miasto było po prostu... „inne”. „Wrocławiowi przypisywane są cechy niemal metafizyczne” – stwierdzał. Komentując te słowa Padraic Kenney dopowiadał, iż zapewne autorowi chodziło o to, że „nikt w Polsce nie może rozgryźć, o co we Wrocławiu chodzi”.
Wystawę można oglądać do 13 stycznia 2022 r. we Wrocławiu na ul. Świdnickiej, niedaleko kościoła św. Doroty, św. Stanisława i św. Wacława.
-
Prowadzący uroczystość Jerzy Rudnicki z Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN we Wrocławiu. -
Uczestnicy otwarcia wystawy IPN „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wicewojewoda dolnośląski Jarosław Kresa pokłonił się nisko bohaterom tamtych dni. -
Przemawia szef dolnośląskiej „Solidarności” Kazimierz Kimso -
O pracy nad wystawą opowiedział dr Kamil Dworaczek, p.o. naczelnika Oddziałowego Biura Badań Historycznych -
O pracy nad wystawą opowiedział dr Katarzyna Pawlak-Weiss, p.o. naczelnika Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej. -
O pracy nad wystawą opowiedział jej autor Tomasz Przedpełski -
O zdjęciach opowiedziała Irena Dylawerska, która specjalnie na otwarcie wystawy przyjechała z Berlina. -
Otwarcie wystawy „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Wystawa „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989” -
Katalog wystawy „«Chodźcie z nami». Wrocławskie protesty uliczne 1981–1989”
