Publikacja wpisuje się w upamiętnienie 80 rocznicy Zbrodni Katyńskiej. Zaprezentowana w tej formie przekazu historia oficera rezerwy WP, pracownika Straży Granicznej może być również odbierana jako spłata długu pamięci wobec ludzi, którzy w historiografii polskiej XX w. pozostawali dotychczas głęboko w cieniu lub zostali zapomniani jako żołnierze, strażnicy i obrońcy polskich granic.
Życiorys Stanisława Mikulskiego dzieli się wyraźnie na kilka okresów jego życia: konspiracji niepodległościowej, ciężkiej służby w armii rosyjskiego imperium (1911–1918), heroicznego (1918–1921) tj. ponownego udziału w polskiej konspiracji niepodległościowej, wojnie polsko-bolszewickiej oraz w konflikcie zbrojnym na Górnym Śląsku; czas cywilnej służby (1924–1927) jako oficera rezerwy i osadnika wojskowego na Kresach Wschodnich oraz późniejszy (1928–1939), tj. służby w SG i tajnej współpracy z polskim wywiadem wojskowym. Ostatni fragment jego biografii dotyczy tragicznych losów w kwietniu 1940 r., gdy jako jeden z wielu tysięcy aresztowanych i więzionych przez Sowietów żołnierzy WP stał się ofiarą Zbrodni Katyńskiej. We wrześniu 1943 r. podczas ekshumacji polskich oficerów w lesie katyńskim przeprowadzonej przez niemiecką Międzynarodową Komisję Lekarską został zidentyfikowany.
O ksiażce dr Ksawery Jasiak opowiadał w Radiu Ziemi Wieluńskiej – całości można posłuchać tutaj »: