E-Księgarnia4 września 2017 r. podczas prac porządkowo-archeologicznych prowadzonych na terenie Muzeum Gross Rosen w Rogoźnicy mających odsłonić i zakonserwować szczelinę przeciwlotniczą w jej wnętrzu odnaleziono szczątki ludzkie. Pion śledczy wrocławskiego IPN prowadzi śledztwo w sprawie zbrodni popełnionych w latach 1940-45 w niemieckim obozie.
Przed rozpoczęciem prac pracownicy muzeum uzyskali złożoną w Belgii relację jednego z więźniów obozu, z której wynikało, iż przed ewakuacją chorzy lub skrajnie wycieńczeni więźniowie, niezdolni do marszu oraz więźniowie zmarli bezpośrednio przed ewakuacją wrzuceni zostali do rowu przeciwlotniczego.
Ściany tej szczeliny przeciwlotniczej obłożone były kamieniem licowym. Wiodły do niej kamienne schody. Na całej długości (kilkadziesiąt metrów) zasypana była mieszaniną ziemi i gruzu skalnego oraz pokryta roślinnością.
O zamiarze przeprowadzenia prac porządkowo – archeologicznych, w związku z podejrzeniem, iż we wnętrzu rowu mogą znajdować się szczątki ludzkie, muzeum powiadomiło tut. Komisję.
Prace rozpoczęto 4 września – jest przy nich obecny prokurator. Dotychczas odsłonięto szczątki nie mniej niż 22 osób. Prace prowadzone są na dwóch odcinkach o długościach ok. 3,5 i 6m, co stanowi ok. 5 proc. długości szczeliny.
Pierwsza część prac została zakończona 8 września. Kolejne etapy planowane będą z uwzględnieniem warunków atmosferycznych i możliwością zapewnienia udziału w nich biegłych i specjalistów.
Prace nie doprowadziły dotąd do ujawnienia przedmiotów pozwalających na identyfikację tożsamości ofiar lub choćby ich narodowości. Szczegółowe badania szczątków prowadzone będą po ich przetransportowaniu do Zakładu Medycyny Sądowej we Wrocławiu.
30 sierpnia 2017 r. Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu we Wrocławiu podjęła śledztwo w sprawie zbrodni popełnionych w latach 1940-45 na terenie niemieckiego obozu koncentracyjnego Gross Rosen.
Obóz powstał w 1940 roku na terenie ówczesnej Rzeszy Niemieckiej - w Gross Rosen, (dziś – Rogoźnica), oddalonej 60 km od Wrocławia. Początkowo stanowił on filię KL Sachsenhausen. Umieszczani w obozie więźniowie wykonywali pracę w miejscowym kamieniołomie granitu. Jak wynika z dokumentacji obozowej, pierwszy transport więźniów przybył do Gross Rosen 2 sierpnia 1940 roku. Całkowita ewakuacja obozu nastąpiła w początkach 1945 roku, w obliczu zbliżającego się frontu. Miała tragiczny przebieg, bowiem z zimna, głodu, wycieńczenia oraz w wyniku egzekucji zginęły tysiące więźniów.