Nawigacja

Aktualności

„Wybory, których nie było…”

19 stycznia 1947 r. przeprowadzono w Polsce wybory do Sejmu Ustawodawczego. Zgodnie z postanowieniami konferencji jałtańskiej miały one przebiegać według demokratycznych procedur, w rzeczywistości odbyły się w atmosferze represji.

Powszechne nastroje antykomunistyczne, potwierdzone wcześniej nieoficjalnym wynikiem „referendum ludowego” z 30 czerwca 1946 r., skłoniły komunistów do przeprowadzenia ogólnopolskiej akcji zwalczania opozycji politycznej, w szczególności cieszącego się największym poparciem społecznym Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz podziemia niepodległościowego.

Za „właściwe” przygotowanie wyborów odpowiadał Państwowy Komitet Bezpieczeństwa, który koordynował działania aparatu represji tj. jednostek MBP, KBW, MO, ORMO, WP i wspierających ich funkcjonariuszy NKWD.

W celu wyeliminowania przeciwników politycznych stosowano prewencyjne aresztowania polityków PSL, w tym kandydatów na posłów, pod sfingowanymi zarzutami. Bito i zastraszano sympatyków ludowców, a także dochodziło do skrytobójczych mordów. Rozwiązywano struktury powiatowe PSL, unieważniano okręgowe listy wyborcze oraz blokowano mężów zaufania z listy tego ugrupowania, decyzją komisji wyborczych pozbawiano prawa głosu osoby odmiennych przekonań politycznych, zmuszano do współpracy członków komisji wyborczych.

W całym kraju działały grupy ochronno-propagandowe dezinformujące społeczeństwo i zniechęcające do stawiania oporu wobec komunistów. Organizowano manifestacyjne, grupowe i jawne głosowania zwolenników stronnictw bloku demokratycznego (PPR, SD, SP i PPS). Opisane działania władz umożliwiły dokonanie wyborczego fałszerstwa. W ten sposób zalegalizowano rządy komunistów w Polsce i sterroryzowano społeczeństwo.

Poniżej zamieszczamy kilka dokumentów z Oddziałowego Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu świadczących o skrupulatnych przygotowaniach władz do przebiegu wyborów do Sejmu Ustawodawczego, tak aby wynik przemawiał na ich korzyść.

do góry