Instytut Pamięci Narodowej Konferencja z udziałem prof. Krzysztofa Szwagrzyka i wykład pt. Ślad miał po Niej zaginąć. Historia poszukiwań „Inki” - Wrocław, 31 marca 2023 - Aktualności -

Konferencja rozpoczęła się od prelekcji, połączonej z prezentacją prof. Krzysztofa Szwagrzyka pt. Ślad miał po Niej zaginąć. Historia poszukiwań „Inki”.

28 sierpnia 1946 r., w areszcie przy ul. Kurkowej w Gdańsku wykonano wyrok śmierci przez rozstrzelanie na Danucie Siedzikównie „Ince” oraz Feliksie Selmanowiczu „Zagończyku”. Miejsce pochówku tych dwojga żołnierzy 5. Wileńskiej Brygady AK było nieznane aż do września 2014 r., kiedy zespół pracowników IPN kierowany przez dr. hab. Krzysztofa Szwagrzyka, natrafił na szczątki „Inki” i „Zagończyka” na gdańskim Cmentarzu Garnizonowym.

- Prace ziemne – prace poszukiwawcze, ekshumacyjne, poprzedzane są wielomiesięczną kwerendą w różnych źródłach. Tu mieliśmy to szczęście, że ogromną pracę badawczą już wcześniej wykonali koleżanki i koledzy z Gdańska – lokalnego oddziału IPN oraz z Muzeum II Wojny Światowej (…) Trzeciego dnia naszych poszukiwań we wrześniu 2014 r. pod chodnikiem i obok chodnika znaleźliśmy to miejsce, na które wszyscy czekaliśmy: dół, w którym na głębokości 49 centymetrów ujawniliśmy ludzkie szczątki. Był to jeden dół, w którym znajdowały się szczątki dwojga ludzi umieszczone w zwykłych prostych skrzyniach bez wieka - mówił prof. Krzysztof Szwagrzyk.

Żaden z członków plutonu egzekucyjnego nie strzelił do „Inki”, wszyscy strzelili do „Zagończyka”. Jednak egzekucja musiała być wykonana do końca, a ten obowiązek spoczywał na dowódcy plutonu, który podszedł i strzelił „Ince” w głowę.

28 sierpnia 2016 roku w Gdańsku odbył się państwowy pogrzeb Danuty Siedzikówny „Inki” i Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”, w którym wzięła także udział młodzież z Liceum Ogólnokształcącego nr I we Wrocławiu. Szczątki bohaterów spoczęły w sąsiadujących ze sobą grobach, usytuowanych nieopodal cmentarnej kwatery nr 14, którą badał zespół pracowników IPN, z nadzieją na zlokalizowanie kilkudziesięciu pochowanych tam w latach 40. i 50. ub. wieku ofiar komunizmu, zabitych w pobliskim areszcie przy ul. Kurkowej. Badania genetyczne szkieletów potwierdziły wcześniejsze przypuszczenia, że mogą należeć do „Inki” i „Zagończyka”.

Drugim prelegentem dzisiejszej konferencji był dr Krzysztof Kunert – dziennikarz, medioznawca – wielki pasjonat historii. Bohaterem wystąpienia był  „Pan Antoni, Wrocławski Żołnierz Wyklęty”, niezłomny kantykomunista Antoni Wojtasz. Honorowymi gośćmi wydarzenia byli: córka kpt. Władysława Łukasiuka ps. „Młot” – Marta Ziembikiewicz i syn płk. Antoniego Olechnowicza ps. „Krzysztof” – Krzysztof Olechnowicz.

Ostatnim punktem wydarzenia było ogłoszenie wyników i rozdanie nagród w konkursie literackim i konkursie plastycznym „Okruchy pamięci”. Zadaniem uczestników było przeczytanie dwóch wywiadów z książki Krzysztofa Kunerta „Wrocławskie Rodziny Wyklęte. Od Bitwy Warszawskiej do Solidarności”. Organizatorem wydarzenia i fundatorem nagród było Centrum Historii Zajezdnia oraz Ośrodek Pamięć i Przyszłość.