Stefan Wyszyński swą służbę pełnił w najtrudniejszym dla polskiego Kościoła czasie. Jego życie i działalność to wielka manifestacja siły ludzkiego ducha i niezachwianej wiary. Autorytet dla wielu Polaków, mąż stanu, polityk. Ale przede wszystkim Człowiek. Tytuł Prymasa Tysiąclecia nadał mu Jan Paweł II, by podkreślić znaczenie prymasostwa arcybiskupa warszawsko-gnieźnieńskiego, który przez swą myśl i pracę podtrzymywał naród polski w jego prawie do wyznawania wiary sięgającej chrztu Mieszka I w 966 r.
Szczytowym momentem tej posługi był czas realizacji przez prymasa programu duszpasterskiego Milenium Chrztu Polski, Wielkiej Nowenny z lat 1957–1965 i samego Roku Milenijnego 1966. Zniszczony i podzielony naród został wezwany do wspólnego przeżywania przywiązania do swej historii i wiary, wbrew politycznym uwarunkowaniom. Dzięki Jego posłudze w ideologicznie ateistycznym państwie komunistycznym, naród polski stał się w perspektywie zdolny do stworzenia wielkiego ruchu „Solidarności” i w efekcie dążenia Polaków do odzyskania pełnej niepodległości.
Tekst: Marek Gadowicz OBEN IPN we Wrocławiu
Zdjęcia: Paula Rychel, Muzeum Ziemi Kępińskiej