E-Księgarnia
5 kwietnia 2019 roku zmarł Roman Kirstein, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, uczestnik protestów w sierpniu 1980 roku. Był przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego „Solidarności ” w Opolu, a także wiceprzewodniczącym zarządu Regionu Śląsk Opolski. W 2001 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, natomiast w 2012 roku Krzyż Wolności i Solidarności.
Roman Kirstein, ur. 26 XII 1943 w Grudziądzu. Ukończył Technikum Samochodowe w Jelczu (1970).
1961-1967 nastawiacz maszyn i automatów tokarskich w Pomorskiej Odlewni-Emalierni w Grudziądzu, 1968-1969 tokarz w Jelczańskich Zakładach Samochodowych, 1970-1976 pracownik Opolskiego Przedsiębiorstwa Robót Instalacyjno-Inżynieryjnych (od 1972 Opolskie Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych), od 1972 kierownik bazy sprzętu i transportu; 1977-1978 pracownik Przedsiębiorstwa Budownictwa Hydrotechnicznego Odra-1 w Opolu, 1978-1982 ponownie Opolskiego Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych. Przewodniczący Rady Pracowniczej w OPRI. W 1980 w PZPR.
VIII-IX 1980 uczestnik akcji protestacyjnych w OPRI, przedstawiciel załogi w rozmowach z dyrekcją. Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego w OPRI, wiceprzewodniczący, następnie przewodniczący MKZ „S” w Opolu; członek KKP; współzałożyciel niezależnego pisma „Solidarność Opolszczyzny”; w III i VII 1981 delegat na I WZD Regionu Śląsk Opolski, od X 1981 wiceprzewodniczący ZR; delegat na I KZD.
12 XII 1981 zatrzymany, internowany w Ośr. Odosobnienia w Opolu, zwolniony 12 I 1982. Po wyjściu w ukryciu w klasztorze oo. Jezuitów w Opolu. 17 II 1982 ponownie zatrzymany, internowany w Ośr. Odosobnienia w Strzelcach Opolskich: 1-8 III 1982 uczestnik głodówki, od 9 III 1982 w Kamiennej Górze, od 1 V 1982 w Głogowie, 19 V – 1 VII 1982 hospitalizowany w szpitalu więziennym przy ZK we Wrocławiu. 1982-1984 bez zatrudnienia, wspomagany przez kościelne organizacje pomagające represjonowanym i ich rodzinom, także przez osoby prywatne, organizator pomocy dla represjonowanych działaczy „S” w woj. opolskim, w 1983 współzałożyciel podziemnego pisma „Solidarność Narodowa”, kolporter. Od 1984 współwłaściciel prywatnego zakładu mechaniki maszynowej. 1985-1987 współtwórca, następnie działacz Banku Pomocy Bezrobotnym. W X 1986 członek założyciel Tymczasowej Rady Regionalnej „S” Śląsk Opolski, sygnatariusz Oświadczeń TRR; 25-28 VIII 1988 uczestnik Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Krakowie-Mistrzejowicach. Wielokrotnie wzywany do WUSW na rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze, częste rewizje w mieszkaniu. W l. 80. działacz opolskiego Duszpasterstwa Ludzi Pracy.
W 1989 swoje krytyczne stanowisko wobec obrad Okrągłego Stołu wyraził w liście do Lecha Wałęsy. Od 1990 właściciel Zakładu Hydrauliki Siłowej Hydroed. Od 1990 radny Miasta Opole z listy KO, do 1994 przewodniczący Komisji Budżetu i Polityki Ekonomicznej. 1991-1994 w PC, przewodniczący organizacji miejskiej w Opolu. 2000-2005 prezes Stowarzyszenia Solidarni Śląska Opolskiego. Honorowy członek Stowarzyszenia Ludzi Aktywnych Horyzonty.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2001).
1980-1985 rozpracowywany w ramach SOR/SOS krypt. Organizator/Inżynier; 15 III – 13 VIII 1985 przez Wydz. V/III WUSW w Opolu w ramach SOR Krety; do 3 XI 1986 przez Wydz. V/III WUSW w Opolu w ramach KE krypt. Rencista; do 27 II 1989 przez Wydz. V/III WUSW w Opolu w ramach SOR krypt. Radni.
I tom Encyklopedii Solidarności